Prolog "Błędne koło"

Wiesz, jak to jest być człowiekiem naznaczonym? Dźwigającym swoją przeszłość na plecach. Na każdym kroku rozważasz za i przeciw, nie chcesz znów popełnić tych samych błędów, które doprowadzą cię do demonów z przeszłości. Chwile, do których nie chcesz wracać zawsze są za tobą. Robisz krok w przód, zaczynasz biec, wydaje ci się, że to już minęło. Przystajesz. Dyszysz, jesteś zmęczony, a z czoła spływa ci pot z domieszką krwi. To znak wszystkich trudów. Odwracasz się, zamykając oczy. Jesteś pewien, że tego już tam nie ma. Podnosisz powieki i słyszysz krzyk. Krzyk, który przebija twoje ciało na wskroś. Tracisz zmysły. Biegłeś. Uciekałeś. Na nic. To nadal tam jest. Stoi krok za tobą, tak jak na samym początku ucieczki. Jesteś przegranym. Znowu. Nie ma odwrotu. Ponownie grasz w tą samą grę. Znów uciekasz. Na marne. To jak błędne koło. A ty będziesz w nim zawsze. Nie masz już sił, ale się nie poddajesz. Ciągle uciekasz przed nieznanym, jak najdalej od krzyków. Próbujesz wyprzeć z umysłu świadomość, że nigdy ci się to nie uda. Krzyki są coraz głośniejsze, ale nie widzisz ich źródła. Dopiero później zdajesz sobie sprawę ze źródła tego okropnego dźwięku. To ty. Ty go wydajesz.

„[...] Nigdy nie chcieliśmy się ciebie wstydzić. Nie udało nam się to. Okazaliśmy się ludźmi próżnymi i powierzchownymi. Zgotowaliśmy Ci piekło na ziemi. Potęgowaliśmy Twoje cierpienia. Nie umieliśmy spojrzeć w Twoją twarz. Czuliśmy wtedy odrazę. Wiedzieliśmy, że nasze postępowanie jest złe, że powinniśmy się zmienić. Być dla Ciebie wsparciem, jakiego od nas potrzebowałaś. Próbowaliśmy, ale nie mogliśmy. Zawiedliśmy Cię. Nie oczekujemy przebaczenia. Wiemy, że nasze postępowanie nie zasługuje na nie. Ale Ty zasługujesz na szczęście, którego my Ci nie zapewniliśmy. Mamy nadzieję, że znajdzie się ktoś, kto Ci je da. […]”

Hej wam! Z nieukrywaną dumą możemy powitać Was na tym blogu. To jest już drugi blog, który piszemy razem. Mamy wielką nadzieję, że ten projekt uda nam się tak, jak sobie zamarzyłyśmy i będziemy z niego zadowolone. Do tego właśnie będziemy dążyć, taki jest nasz cel. Celem jest też uzyskanie większej liczby czytelników! NW zaniedbałyśmy, nie pozwolimy aby tu doszło do takiego zastoju. 

To chyba tyle. Prosimy o komentarze . Im więcej komentarzy, Tym większa motywacja!
Już wkrótce zapraszamy na Rozdział 1. 

Tymczasem, prosimy również o zapoznanie się z zakładkami, które zawsze są ważne.  Nie wiemy, czy każdy obejrzy zwiastun, a zwiastun mamy piękny - wkleimy go, więc też i tu!

Pozdrawiamy,

CM Pattzy i s.w.e.e.t.n.e.s.s